شعر او ادب

له ښونځي پاتې شوله لور د وطن خاورې ايرې مې شو غرور د وطن ساه يې د سرو زرو په کان کې خېژي له لوږې مړ شولو مزدور د وطن طبيبان هسې تسلي راکوي پوهېږم زخم دى ناسور د وطن …

غزل غرېو نیولی ستنې ستنې او ازغي غـــــــــږ ورته غوږ شهَ چې له کومې خوا راځي غږ په مخمورو باندې پام کوه ثواب دی ویده رند هم ویښوای شي د ساقي غږ ستا له غږ سره چې ګډ شي نو …

کاروان او د کاروان شعري سبک پیرمحمد کاروان د نورمحمد زوی د خوست ولایت، تڼیو ولسوالۍ د نریزې په کلي کې په(۱۳۳۸ ) هـ ش کال کې وزیږده، لومړنۍ او منځنۍ زده کړې یې د تڼیو ولسوالۍ، د نریزې کلي …

غزل غم دې جانانه راته ستړی ناست دی لکه قرضداری پوروړی ناست دی بې غېر له تا مې بخت بې بخته نه دی بې غېر له تا مې بخت پیاوړی ناست دی دا سړی چا داسې غمجن پر اېښی دا …

غزل د غم ماتم هم، په جابره خاموشي کومه په خپل وطن کې، مهاجره زنذګي کومه په ماتو ګوتو د لاس، ستوري د اسمان نه ګڼم زه په زړګي د نوي زخم، حسابي کومه افغان ماشوم یم، ژوند په هر …

غزل احمد احمدي ستا دې کور ښکلي کعبې نه څنګه تاو شوم؟ ګناهګار وم له تـوبـې نـه څـــنـګه تاو شوم؟ لیـونی وم د وصـــال په شپه د خـیـال وو؟ ستـا د کـور لـه دروازې نه څـنـګه تاو شوم؟ مــا چــې …

د سترګو ياد بصيرالحق عادل پښتو ادب او په ځانګړي ډول پښتو شعر له بېلابېلو رنګونو، جمالونو او تصويرونو مالامال دی. د شعر په رنګارنګۍ کې د ژوند د تجربو او کلتوري رنګونو ترڅنګ انساني ښکلا لويه برخه لرلې ده. …

په زړه غمـجن وومه ! خـو کال مخکې زه هم ميئــن وومــه ! خـو کال مخکې اوس دې د نشتون هيڅ ارمان نه راځي ستا ارمانجـن وومـه ! خـو کال مخکې ما به وې ستا نه بغير ! مړ به …

غزل ممتاز اورکزی خپل ځان ته نارې وهمه، ولې یې وهمه؟ بندې دروازې وهمه، ولې یې وهمه؟ خیاله! په کوم خیال؟ په کوم طرف؟ د څۀ د پاره؟ ستا لارې اوږدې وهمه، ولې یې وهمه؟ شپه ده او خالي خالي …

غزل قدرت الله درمان ماتې دې له ما سره وعدې له حده ډېرې دي تاسره د نه راتلو پلمې له حده ډېرې دي ما ورته د ستړي ژوند کیسه کړه ویل یې بیا به شي وخت راسره کم دی او …