غزل
ممتاز اورکزی
خپل ځان ته نارې وهمه، ولې یې وهمه؟
بندې دروازې وهمه، ولې یې وهمه؟
خیاله! په کوم خیال؟ په کوم طرف؟ د څۀ د پاره؟
ستا لارې اوږدې وهمه، ولې یې وهمه؟
شپه ده او خالي خالي مې ذهن دی لګیا یم
لاس په آیېنې وهمه، ولې یې وهمه؟
هیڅ باور یې نلرم، په کرښو عجېبه ده
ټنډه له مودې وهمه، ولې یې وهمه؟
ښه ممتازه زۀ له ژونده موړ له ژونده ستړی
بیا هم لاس او پښې وهمه، ولې یې وهمه؟